ไม่ว่าทางขึ้นจะลำบากแค่ไหน แต่รางวัลของการถึงยอดภู มักจะคุ้มค่าเสมอ
ถ้าพูดถึง “ค่ายใหญ่” หรือ “ค่ายประจำปี” ของ CU Photo Club ทุกคนคงจะนึกถึงภูกระดึงใช่ไหม
แต่นานมาแล้วที่ค่ายของเราไม่ได้ไปถึงฝั่งฝัน เนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 ที่ต่อเนื่องจนถึงตอนนี้
ถึงแม้ปีนี้จะไม่ได้มีค่ายใหญ่อีก วันนี้ทางชมรมเลยเอารูปจากยอดภูกระดึงจากค่ายครั้งก่อน ๆ มาฝากทุกคนให้หายคิดถึงกัน!
ภาพพระอาทิตย์อัสดง หลังจากการเดินทางผ่านซำต่าง ๆ เพื่อเดินทางขึ้นมาทั้งวันนี้ ก็เป็นภาพที่ได้เห็นจากการมารอดูพระอาทิตย์ตกที่ ผาหมากดูก กับบรรยากาศที่เย็นกำลังดีและแสงอาทิตย์ที่กำลังจางลงเป็นสีส้ม ทำให้ความอ่อนล้าจากการเดินทางไกลมาทั้งวันมันหายเหนื่อยจางลงไปและแทนที่ด้วยการผ่อนคลายของบรรยากาศ
– poom.sci
ถึงแม้จะต้องตื่นตั้งแต่เช้ามืด เดินเท้าฝ่าอากาศหนาวไปยัง ผานกแอ่น แต่ภาพทะเลหมอกที่ปรากฏตรงหน้าเมื่อถึงริมผา ทำให้เราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
– tpootai
อ่างเก็บน้ำวังกวาง สถานที่ที่ทำให้เราได้เห็นภาพสะท้อนน้ำของทิวสนพร้อมกับท้องฟ้ายามอาทิตย์ทอแสง ที่นี่ทั้งสวยและสงบมาก ๆ เหมือนไม่ได้ถูกตั้งอยู่บนโลกใบนี้ หากสภาพแสงและอากาศหนาวเป็นใจ เราจะมีโอกาสได้เห็นกลุ่มหมอกลอยอยู่เหนือผิวน้ำ โอบล้อมทิวสน และปกคลุมไปทั่วพื้นที่ ทำให้มองเห็นที่นี่ราวกับเป็นภาพวาด
– janersory
คิดถึงภูกระดึงกับพี่ ๆ ที่ให้ยืมเลนส์
– naphatbass
Lonely tree in the daytime
– tpootai
ผาหล่มสักก็แค่สวนหลังบ้าน ระยะทางกว่า 9 กิโล กับแสงแดดแรง ๆ ในหน้าหนาว เพื่อไปยังหนึ่งในจุดยอดนิยมของภูกระดึง ความสวยงามของธรรมชาติและเรื่องราวสนุก ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างทางช่วยให้ถึงที่หมายได้อย่างไม่ยากเย็นและเป็นหนึ่งวันที่คุ้มค่าแก่การเดินมาก (แต่ตอนเดินกลับไม่สนุกเท่าไหร่ 555)
– teeeewannnn
ในหน้าหนาวของภูกระดึง พืชหรือต้นไม้ส่วนใหญ่จะถอดเสื้อหรือผลัดใบ กลายเป็นเหลืองหรือน้ำตาล ทำให้ภูกระดึงดูแห้งแล้ง ไร้ชีวิตชีวา ยังดีที่มี ต้นเมเปิ้ล ผลัดใบเป็นสีแดง แต่งแต้มเติมสีสันให้ภูกระดึงดูสดชื่นมากยิ่งขึ้น เป็นที่หมายมั่นของผู้ที่มาเยือนที่แห่งนี้ในหน้าหนาวอยู่เสมอ ว่าจะต้องได้เห็นใบเมเปิ้ลแดงกับตาตัวเอง
– janersory
ระวังลื่นนะ
– natchy
เป็นภาพสะพานไม้บริเวณหลังที่พัก เป็นทางเดินสำหรับข้ามลำธารน้ำเล็กก่อนที่จะไปรวมกันเป็น น้ำตกวังกวาง ได้เห็นหลังตื่นนอนกับความหนาวเย็นของฤดูหนาวที่รวมกับไอเย็นของลำธารกับสีของใบไม้เขียว ๆ และทางเดินสีน้ำตาล ก็ทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้มาก ก่อนที่จะพร้อมสำหรับการเดินทางในเช้าวันถัดไป
– poom.sci
อ่างเก็บน้ำที่มีชื่อแล้ว แต่ก็ยังจำชื่อไม่ได้เช่นเคย ถ่ายเมื่อเวลาเช้ามืดตอนพระอาทิตย์กำลังจะขึ้น
– PKonist
The feeling will change Like the changing seasons.
– mont_malim
พระจันทร์และดวงดาวบนภู
– PKonist
Silence
– mont_malim
เช้าวันแรกตรงจุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่นถูกหมอกหนาทึบบดบัง ทำเราผิดหวังที่ไม่มีโอกาสได้เห็นทะเลหมอกสวย ๆ อย่างที่ได้ยินคนเขาเล่าให้ฟัง แต่โชคยังเข้าข้าง ในเช้าวันใหม่ตรงจุดเดิม เรามีโอกาสได้เห็นทะเลหมอก เป็นสิ่งที่สวยเกินกว่าที่กล้องถ่ายรูปจะเก็บความสวยที่มีอยู่ทั้งหมดได้ “สวยมาก สวยจริง ๆ” เรายิ้มเล็ก ๆ แล้วนึกขอบคุณที่งัดตัวเองตื่นเช้าขึ้นมาได้ ขอบคุณทะเลหมอก ณ ผานกแอ่น ที่ทำให้เรารู้ว่าการตื่นเช้าของเราในวันนั้นมันคุ้มค่าจริง ๆ
– janersory
แล้วเราจะเจอกันอีกสักวัน อดใจรอหน่อยนะ